We maken allemaal fouten.
We zeggen van fouten leren we het meeste. Dit is absoluut een feit in mijn optiek. In de vakantie periode heb ik er eens rustig over nagedacht en wat mij opvalt is dat mijn grootste fout mij nu het grootste plezier oplevert.
Door mee te gaan in de stroom van doe maar normaal en onwetendheid ben ik gaan ontdekken dat ik voorbij ging aan wat het hart zei.
Nu besef ik dat dan de grote fouten worden gemaakt.
In mijn geval hebben paarden mijn ogen geopend. Zelf ben ik in aanraking gekomen met paardrijlessen via een manege. De lessen werden gegeven in grote groepen. De paarden waren slecht bekapt (verzorgt) en mijn gevoel gaf aan dat het paard zadelen in de stal erg lastig was. Iedereen zadelde het paard op in stal. Er werd me geen uitleg gegeven. Ik moest het ervaren en doen werd me verteld. Van zien leer je veel, dus ik deed dit na. De meisjes hadden meer ervaring en ik nam aan dat het moest zoals ze deden. Mijn gevoel gaf altijd spanning aan. Ik miste begeleiding.
Tijdens de lessen met het paard was mijn lichaam ook vaak heel gespannen. De instructeur gaf aanwijzingen die ik vaak slecht kon horen of niet begreep.
Ik was te verlegen om de vraag te stellen wat de instructeur bedoelde en kwam tijdens een galop sessie ten val met het paard.
Dit was mijn grootste fout. Ik had juist de vraag moeten stellen, mijn gevoel mogen volgen. Dan was ik voor mezelf opgekomen. Nu lag ik onder het paard vast en is het een trauma geworden. Mijn lichaam heeft nu na een gedegen paarden opleiding van drie jaar, en begeleiding van goede instructeurs nog steeds last van het ongeval. Mijn lichaam heeft dit trauma in alle cellen opgeslagen.
Door deze ervaring heb ik mijn dochter geen lessen bij een manege laten volgen. Mijn eigen ervaring was zo, dat ik voor haar een andere keuze heb gemaakt. Er is door de ervaring van het ongeval en tijdens het volgen van de opleiding school voor mens en paard een programma ontstaan, dit programma is opgebouwd uit ervaringen van gerenommeerde instructeurs als Emiel Voest, Astrid v.d Ploeg, Sally Swift, Linda Tellington Jones, KFH, waar kinderen juist door fouten die anderen hebben gemaakt al mogen leren omgaan met paarden.
Wat een geschenk om fouten te mogen delen, dit doe ik nu wekelijks. Zodat erger voorkomen wordt.
Nu ben ik blij met mijn fout. Zeer dankbaar dat het ongeluk goed afgelopen is, dit had immers heel anders af kunnen lopen. Nu kan ik het verschil maken. Mijn missie is kinderen en volwassenen in contact brengen met zichzelf via paarden en de natuur. Iedereen weet zelf het beste wat goed voor hem/haar is.
Coachen en begeleiden vanuit mijn gedegen opleiding, eigen gevoelservaring, praktische vaardigheden in de natuur samen met paarden daar wordt ik blij van. Tevens ontstaan uit het lichaamswerk met de paarden de blog artikelen van Chaira Aandachtspunt. De lichamelijke signalen worden op een mooie manier kenbaar gemaakt door de paarden hierdoor kan ik ze beleven en ervaren; paarden spiegelen het lichaamswerk (gedrag) dit zijn vele interessante stappen naar bewust worden.
