Excuus!

In het leerproces maak je fouten, zo leer je namelijk het snelst.

Geen excuus maken, durf te vertellen wat er in je af speelt.

Wat heb je veel lef en durf nodig om dit te doen. Als het je dan gelukt is, wordt je door anderen vaak genadeloos afgestraft. Patronen geven ons een onwerkelijk beeld.

Een excuus geeft een valse belofte, je maakt dan een belofte die geen stand kan houden.

Je breekt er vertrouwen mee.

Het vertrouwen in jezelf en de ander.

Het is mooier om te beschrijven wat er in je om gaat en wat er gebeurde in een situatie  met jouw. Wat je voelde en je gedrag daarin herkennen dan kun je het gedrag aan passen naar hoe je het zou willen. Dat maakt dat je kunt werken met de fouten die je maakt. Zonder excuus maar oprecht uit het hart.

Welke vraag dien ik dan te stellen aan mezelf:

Wat speelt erin mijzelf in deze situatie?

Wat doet de situatie met mij?

Wat voel ik nu?

De beste verdediging is transparant zijn, of te wel geen verdediging. Je mag immers dingen nog leren.

Daarbij horen fouten maken. Door te aanvaarden dat fouten maken goed is aanvaarden we onze verwondingen, onze kernovertuigingen en onder drukte emoties.

We durven opnieuw het leren vanuit de ervaring zoals we deden als kind, met het verschil dat je nu weet wat je wilt veranderen. Zo kom je dieper in de emotie. Iedereen heeft in zijn/haar leven emoties opgestapeld.

Als je durft te accepteren wat je gedrag en emoties doen en weet hoe ze zijn kun je oude patronen los laten. Je automatische gedrag en het verdedigingsmechanisme kun je dan veranderen en/of aanpassen. 

Alleen als je werkelijk durft te kijken naar jouw eigen aandeel in het geheel kun je alles wat je dwars zit veranderen.

Paarden laten je het stuk zien in je automatische gedrag en verdedigingsmechanisme als je het ziet en weet kun je het leren veranderen.